Een paar dagen terug vond ik in de tuin een jonge egel, druk foeragerend. Hij/zij had moeder vaarwel gezegd en leidt nu een leventje in de boomgaard. Jong en onbezonnen, dat wel. Vaak overdag actief en nogal vergeetachtig als het aankomt op oprollen bij gevaar.
Voor de lens ermee!
Jan Kelchtermans is een copain van iwan en mezelf. Hij staat bekend om zijn wereldwijd uitgebreid net van lokale contactpersonen, met wie hij al veel succesvolle zoogdier- en vogeltrips heeft gemaakt.
Na bijna twintig jaar in het veld heeft ie zijn passie vertaald in een reisorganisatie, die zich toespitst op het zien van Europa’s grote carnivoren.
Op volgende website zie je zijn reisaanbod en enkele sfeerbeelden: http://www.europesbig5.com/
Vorige week verkenden Pieter-Jan, Iwan, Frans en ik Slovenië, een miskend land met veel natuur . We hadden via Jeroen Speybroeck contactgegevens gekregen van een gids die ons de olmen (Europese grottensalamanders) kon laten zien in het Postojna grotten systeem. The Postonja cave system is de benaming voor een lang karstgrotstelsel bij de Sloveense plaats Postojna. Met een lengte van 20km is het de langste grot van Slovenië en de op één na grootste druipsteengrot ter wereld. De grotten werden uitgesleten door de rivier de Pivka.
Wij gingen niet naar de meest gekende grot in dit stelsel (zeer toeristisch), maar kregen een permit voor met de gids in de Planina grotten te gaan. Een plek waar maar weinig mensen komen.
De Europese grottenolm Proteus anguinus is een van de weinige troglofiele amfibieën wat betekent dat het dier zijn hele leven uitsluitend in grotten doorbrengt. Het is de enige strikt in grotten levende gewervelde in Europa. De salamander is neoteen wat betekent dat de kenmerken van de larve grotendeels behouden blijven bij de volwassen exemplaren. Ledematen, vingers en tenen zijn gereduceerd en zeer klein, de kop valt duidelijk te onderscheiden van de rest van het lichaam door de opvallende externe kieuwen achter de schedel.
De soort werd voor het eerst beschreven in 1768 en is sindsdien uitgebreid door biologen bestudeerd. De olm werd vanwege de afwijkende anatomie al door Darwin aangehaald in zijn boek On the origin of species. Hij schaart de olm onder de wrecks of ancient life, vrij vertaald één van de overblijfsels van het oerleven.
Deze blinde salamander leeft in grotten langs de kustlijn van de Balkan. Biologen die de salamander bestuderen worden geconfronteerd met de zeer moeilijk na te bootsen natuurlijke habitat. Veel onderzoeks laboratoria zijn om deze reden gebouwd in bestaande grotten, waardoor de olm in situ bestudeerd kan worden. Dergelijke grotten zijn te vinden in Engeland, Duitsland en in België in de grotten van Han!
De olm is goed aangepast aan voedselschaarste: uit onderzoek is gebleken dat het dier tot 10 jaar zonder voedsel kan overleven! Door de uiterst trage ontwikkeling kan de soort heel oud worden. Er zijn exemplaren die een leeftijd van meer dan 70 jaar hebben bereikt, geschat wordt dat de maximale leeftijd boven de 100 jaar zit. Dat maakt van de grottenolm de langstlevende bekende amfibie ter wereld. Ze worden in Slovenië tot 30 (uitzonderlijk zelfs 40cm) groot.
Ongelofelijk: Voor we de grot binnen gingen, kwamen we de Beastie boys tegen
Fotomateriaal in waterdichte tas, en peddelen maar tot aan de stukken waar de Olmen zitten.
Adulte grotten olm zwemmend
Adulte olm. Deze dieren zouden tot 100 jaar oud worden
Stack van een 25tal beelden van een snuitkevertje
Leven in de brouwerij
In Slovenië kom je op puur geluk indrukwekkende grotten tegen. Niets is afgesloten, foto toont kleine hoef in natuurlijke grot
Persoon links hoort steenpatrijs, en begint te flippen.
Pieter-Jan op zijn eigen manier van dalen
Wij vonden het een groot voorrecht om deze witte schimmen in de eindeloze Planina grotten te mogen waarnemen. Daarnaast trokken we nog wat beeldjes her en der. Voor top beelden van de olmen moet je eigenlijk een onderwater huis hebben, zoals Rollin, of de dieren in een aquarium steken…
La provocation fait avancer les choses…
Elke logisch nadenkende mens die weet wat er de komende jaren aan economische dreigingen op ons afkomt, weet ook dat we helemaal niet klaar zijn om onze toekomstige welvaart zónder groei te realiseren. Nochtans slaat Tim Jackson de nagel op de kop en is dit de sleutel tot een duurzame toekomst. Kenneth Boulding verwoordde het als “Anyone who believes exponential growth can go on forever in a finite world is either a madman or an economist”
Groei wordt precair nu de menselijke overpopulatie de draagkracht van de planeet begint te bedreigen. De dreigingen zijn: dure energie en grondstoffen, hoge vergrijzingskosten en schulden, sterke immigratie en nog onbekende kosten door de effecten van de gevaarlijk dalende biodiversiteit en de opwarming van het klimaat. Elke verstandige mens ziet deze dreiging van snelle verarming aankomen en wil zich daar op voorbereiden. Om dat in België te kunnen, weten we al een jaar of vijf, moeten we eerst ons bestuur reorganiseren, door het transparant, sober en efficiënt te maken. Moeilijk is dat niet: het buitenland is ons al jaren voor, we hoeven simpelweg te kopiëren.
De bestuurlijke chaos, het ongenoegen en de enorme inefficiëntie die hier ontstaan zijn na decennia wafelijzers en compromissen laten immers niet meer toe deze zware economische en ecologische uitdagingen aan te gaan.
In het actuele debat rond de staatshervorming missen zij die snel willen “springen” de kans om voor de evidente, grondige hervorming van onze chaotisch en inefficiënt bestuurde staat te gaan. Wie heeft baat bij nóg meer wafelijzerpolitiek en compromissen met nog meer hopeloze versnippering van bevoegdheden tussen de verschillende beleidsniveaus. Het moet echt beter, het moet efficiënter. Check deze samenvatting eens…
Volgens mij moeten beide landhelften dringend solidair zijn. Roepen “On est demandeurs de rien” is alvast geen eerste stap in de goede richting. Het land splitsen lijkt helemaal te gek voor woorden: als we zelfs BHV al niet gesplitst krijgen (iets wat door een rechter vastgelegd is)… Een bedrijf dat op dergelijke manier bestuurd zou worden, zou al meermaals failliet geweest zijn, en dat wil toch wat zeggen.
Misschien hebben ze wel gelijk, diegene die beweren dat het zo moeilijk is om mensen naturel weer te geven.
Als natuurfotograaf heeft naturel natuurlijk een heel complexe betekenis. In de natuur horen de meeste mensen al lang niet meer thuis. Zij leven in de urban jungle…
Een natuurlijk foto van een mens is dus een beeld dat die mens weergeeft zoals hij/zij is?
Mensen zijn al eens droevig.
Vinden we deze emotie terug bij andere dieren en zo ja, bestaat er een logische verklaring voor dit gedragsfenomeen? Het is echter gevaarlijk, gevoelens te proberen rationaliseren…
Zijn wij de enige diersoort die droevigheid voelen? Van pijn weten we dat het iets tastbaars is, zenuw gerelateerd, en het is bewezen dat andere dieren ook pijn kunnen voelen.
Wetenschappers zijn er echter niet uit hoe droevig het er aan toe gaat in het dierenrijk. Vast staat dat primaten zeer complexe gedragingen kunnen vertonen, en in geval van een sterfte in hun groep dagenlang kunnen zwijgen, vasten, rouwen. Terwijl ze geen fysieke pijn hebben.
Homo sapiens als soort blinkt uit in zelfreflectie, en realiseert zich nu voor het eerst in zijn korte geschiedenis op aarde dat zijn dominante impact, de aangroei van zijn populatie en zijn hunker naar ‘Westers’ comfort, dermate grote gevolgen hebben voor de biosfeer, dat zijn voortbestaan bedreigd wordt. Waar de grootste bedreigingen schuilen, is nog niet duidelijk:
– De achteruitgang van de biodiversiteit en de soms desastreuze opgang van exoten en parasieten
– De broeikaseffecten en klimaatwijzigingen, die kunnen leiden tot onvoorstelbare schokeffecten en volksmigraties.
– De ‘verrijking’ van zout en zoet water door kunstmest.
Een mens zou er droevig van worden…
Homo sapiens, gewoon één van de vele soorten…
Kunnen we enkel emoties afleiden als we de dieren voorstellen als mensen?
Bepaalde mensen zien graag natuur. Anderen zien graag mensen. Het verzoenen van twee bevolkingsgroepen in dispuut, dat kan alleen de …
Fotografische Formateur!
In deze communautair moeilijke tijden, waar wij Belgen een patent op hebben, doet ondergetekende een poging het stukje van elk principe –waar wij zo dol op zijn– fotografisch weer te geven.
Met het oog op deze problematiek waagde ik mij (voor het eerst) aan het fotograferen van een paard. Hoe begin je daar aan… Paarden zijn geen volledig wilde dieren meer, je kan ze dus moeilijk in een “natuurlijke” context fotograferen. Na een vruchteloos dagje van informateur spelen, werd geconcludeerd dat je een paard enkel kan afbeelden in een menselijke context. Want zonder mensen geen paarden. Daarom, paard met eigenaar: Een verhaal van wederzijds respect tussen mens en dier, wat uitgroeide tot intense vriendschap.
Formatie volbracht…
Groeten!
FF
Wie begaan is met natuur en milieu wordt nerveus van wat er nu in Vlaanderen en België gebeurt. Hypes en doemscenario’s in de media, grote (holle) woorden van politici en op het terrein niets dan miserie. De vele regeringen van het stipje België gaan zich met het klimaat bezig houden.
Het milieu kent al langer problemen
Ondertussen hebben die regeringen de milieuproblemen waarvoor ze al langer verantwoordelijk zijn – en waaraan ze gemakkelijker iets kunnen doen – onder de mat geveegd en zijn we in veel domeinen het zwart schaap van Europa: verkeersonveiligheid en -congestie, lawaaioverlast, grondwatertekorten, mestpollutie wegens te grote veestapel, gebrek aan natuur- en bosgebieden, gebrek aan groene energie, een totale gebiedsdekkende achteruitgang van onze biodiversiteit, de voortdurende overbevissing van de Noordzee, pollutie van de waterlopen…
Het waterbeleid als voorbeeld
In 2005 moest volgens de Europese Richtlijn Stedelijk Afvalwater (die dateert van 1990) ál het huishoudelijk afvalwater gezuiverd zijn. Op dit moment loopt er officieel 71% van het Vlaamse afvalwater naar een zuiveringsstation. Dat cijfer is theoretisch. Het zegt enkel dat 71% van de Vlaamse huizen in een straat staan waarvan de riolering aangesloten is op een zuivering. Het zegt niet dat hun afvalwater daar belandt!
In werkelijkheid wordt er véél minder gezuiverd: heel wat (schattingen zeggen 20%) huizen zijn (illegaal) niet aangesloten op de riool in de straat en meer dan de helft van de riolen lekken als een zeef (veel leidingen werden nog vóór 1970 aangelegd). De helft van het Vlaams afvalwater loopt vandaag nog naar de beek of lekt weg naar het grondwater. Die beken en dat grondwater worden ook veel meer dan toegelaten vervuild door mest afkomstig van onze landbouw.
Ongeveer de helft van ons doet zijn gevoeg dus nog in de dichtstbijzijnde beek. Wat zouden de kikkers, zegges, libellenlarven en beekprikken daarvan denken?
Het zwart schaap dus…
Aquafin doet wat het kan maar komt tien jaar te laat. De gemeenten die in hun riolen het afvalwater aanleveren aan Aquafin, laten de boel oprotten.
Zij investeren gemiddeld drie keer te weinig om hun rioolnet redelijk te beheren. Heel veel riolen lopen nog naar de beek, lekken als een zeef of
vervoeren meer regen- en grondwater dan afvalwater.
De kiezers zien de riolen niet, de vervuilers moeten niet opdraaien voor de kosten, de lozers respecteren de voorschriften niet en de minister handhaaft de Europese regels niet.
Het zwart schaap dus…
Pas wanneer de ‘waterstress’ komt (bvb wanneer onze bedrijven geen goedkoop proper water meer vinden of wanneer de Europese boetes komen),
zullen we beseffen wat dit gedoogbeleid rond afvalwater en mest aangericht heeft.
Wat kunnen wij doen?
Het is aan ons om het bestuur van ons land en vooral onze gemeenten eraan te blijven herinneren dat er meer aan de hand is dan een opwarming van ons belgenlandje.
Climate Change zal de effecten van de hierboven aangehaalde milieuproblemen in sommige gevallen zelfs nog vergroten, wat het eens te meer broodnodig maakt deze drieste relicten van 50 jaar “groene miszorg” snel aan te pakken.
Voor sommigen zijn de klimaatproblemen – waarvan de gevolgen wiskundig zeker op ons afkomen – opnieuw dus een reden om de bestaande milieuproblemen verder onder de mat te vegen.
Hopelijk grijpt Europa in! Want zij hebben herders die zelfs zwarte schapen kunnen hoeden.
